Waarom ik vrijwillig bij GRIP

Martijn, een actieve getuige

“Actief zijn als getuige, als spreker, als ervaringswerker bij GRIP is voor mij om meerdere redenen een enorme meerwaarde in mijn leven. Het doet me niet alleen nadenken over wie ik ben, wat ik kan doen voor anderen. Het brengt me niet alleen buiten, bij mensen. Waar ik zelf vaak niet toe kom, de innerlijke drempel is veel te hoog. Het roept vele angsten op en pijnen tot in mijn kleine teen, om mij elders naartoe te verplaatsen, hoewel ik achteraf blij ben het weer gedaan te hebben. Ik steek ook veel op van de reacties van enthousiaste leerkrachten die graag voor – en napraten, en van jongeren en mensen die jong van geest zijn en hun ervaringen met (neuro)diversiteit graag uitspreken. Als het even mee zit, en mijn publiek nog niet pretendeert expert te zijn, dan schuif ik mijn getuigenis opzij. Dan wordt het een gesprek tussen mensen met dezelfde passie voor de gift van mensen met een of andere vorm van anders-zijn, handicap, beperkingen, chronische ziekte of kansarme situatie. Ook in het contact met de GRIP-medewerkers, die mij voortreffelijk verlichten van moeilijke telefoontjes, en mede-getuigen, krijg ik de ervaring gelijke te zijn, en deel uit te maken van een mensgerichte en creatieve dynamiek. Waar ik graag nog vele jaren mijn steentje aan wil bijdragen.”

Bestuurslid Tess

 “Ik vrijwillig bij grip, omdat er geen strikte regels en betutteling aanwezig is. Zoals de meeste organisaties voor personen met een beperking. Ik ben lid van de Raad van Bestuur, omdat ik graag in groep beslissingen neem over de organisatie en ook van hoe dat daar   alles in de toekomst gaat draaien.”

Marleen, over het inzetten van ervaringsdeskundigheid bij Handicap & Arbeid

“Voor ik een handicap kreeg werkte ik met heel veel plezier bij de VDAB. De 10 volgende jaren hoorde ik niks van de personeelsdienst, tot ik vorig jaar een brief kreeg van een re-integratieconsulente. Eindelijk! Terug naar de vorige job kan en wil ik niet meer. Uiteraard ben ik bereid om mee naar mogelijkheden te zoeken om mijn ervaringsdeskundigheid als PMH in te zetten! Het klimaat is nu pas rijp, blijkbaar.
Bij Handicap & Arbeid gaat het hier niet om mijn eigen al-dan-niet-tewerkstelling maar ik zie het ruimer. Er is nog een hele weg af te leggen voor er sprake kan zijn van evenredige vertegenwoordiging van PMH op de arbeidsmarkt. Ik zie 'mijn casus' als een soort van proef: de VDAB is bij uitstek geschikt als laboratorium.
Ondertussen blijven we werken aan gelijke kansen voor iedereen. Samen met Jos als trekkende kracht.”

Nadia, een duizendpoot

“Beleidsparticipatie is één van de belangrijkste instrumenten waarmee we invloed kunnen uitoefenen en effectief een verschil kunnen maken. Het feit dat GRIP hiervoor lobbyt en er ervaringsdeskundigheid aan koppelt, toont voor mij aan dat dit een strikte "vereiste" is om vanuit mensenrechtenperspectief op te komen voor alle personen met een handicap.
Ik ben actief betrokken binnen het netwerk ondersteuningsbeleid, waar wij door Katrijn van de meeste recente veranderingen tot en met lange termijn perspectieven en beleidsnota's geïnformeerd worden, helemaal tot in de laatste puntjes ... Binnen dit netwerk krijgen we de kans om deze te bespreken, erop te reageren en mee te werken aan een gedragen GRIP-standpunt.
In het verlengde hiervan werd ik door GRIP voorgedragen om als onafhankelijke deskundige te zetelen binnen het raadgevend comité van het VAPH. Hier zetelen ook gebruikers en bijstandsorganisaties, koepels van voorzieningen, mutualiteiten, vakbonden, academici enz... ( niet altijd echt een lachertje). Deze komt één keer per maand samen en adviseert (in de mate van het mogelijke...) over o.a. de uitvoeringen van perspectief 2020. Hierin word ik ondersteund door Katrijn zowel binnen de vergadering, als redelijke aanpassing (echt waar!), als bij de voorbereiding waar zij op haar beurt mensen van het netwerk bij betrekt voor input. Deze samenwerking motiveert en zorgt ervoor dat je je als vrijwilliger graag en nuttig engageert!
Oh ja, ik zou het VN-Netwerk vergeten!!!!

Aangezien het VN-verdrag een uniek en sterk instrument is dat gebruikt kan worden zowel voor lobbywerk- beleidsbeïnvloeding als bewustmaking rond de mensenrechten van personen met een handicap.
GRIP is hier niet enkel voortrekker in maar ook de enige in heel België die dit nauw opvolgt en zich hierin engageert op een participatieve manier samen met haar aanhangers en al wie wilt!
GRIP heeft hiervoor ook een plaats gekregen in de begeleidingscommissie van het onafhankelijke mechanisme, die de opvolging van de implementatie van het VN-Verdrag uitvoert namelijk UNIA het Interfederaal Gelijkekansencentrum. Hier vervang ik Inge, wanneer zij niet kan gaan maar de voorbereidingen worden altijd samengedaan met Patrick, Inge en mezelf.
Ik ben vanaf het begin betrokken geweest bij de projectgroep voor het opmaken van het eerste schaduwrapport. Ik heb de kans gekregen om als ervaringsdeskundige mee te moge werken aan de voorbereidingen en het verhoor van de Belgische overheid door het VN-comité in Geneva. Wij hebben toen ook de rapporteur en andere comitéleden ontmoet aan wie wij onze bekommernissen hebben uitgelegd. Wij hebben ook een side-event mee-georganiseerd rond het gebruik van de juiste terminologie! GRIP had ook een vragenlijst ingediend, (zoals BDF en het centrum ook) die zij konden gebruiken tijdens de hoorzitting.
Hier hebben wij de impact echt ondervonden van al onze inspanningen!
Hetgeen mijn engagement en toewijding naar GRIP heeft vergroot.