Mensen met een handicap zijn spoorloos

Met een tv-spot en een advertentie brachten we mensen met een handicap in beeld in een situatie waar het hoogst ongewoon is dat we ze daar tegenkomen: de reclame. De wereld van glitter en glamour, de wereld van perfectie waar weinig mensen aan kunnen tippen. Door net daar iemand met een handicap te laten opduiken was het verrassingseffect des te groter en werd de kijker aangezet tot nadenken.

Ook de radiospot werkte bevreemdend. We hoorden een onverstaanbare stem van iemand met een beperking. Hij probeerde de juiste woorden te vinden om ons iets te vertellen, het was moeilijk, het vroeg tijd en geduld. De luisteraar probeerde te verstaan wat er gezegd werd, maar het leek wel of de radio verkeerd was afgesteld. Beide partijen spannen zich in om een frequentie te vinden waarop ze elkaar kunnen begrijpen. Beetje bij beetje wordt de boodschap duidelijker: gelijke rechten voor iedere persoon met een handicap. De juiste golflengte is gevonden om elkaar te verstaan, maar de vraag is echter of de luisteraar ook echt op dezelfde golflengte zit? Krijgen mensen met een handicap dezelfde kansen in onze maatschappij?

Deze campagne was een betoog voor inclusie. Het onvoorwaardelijk opnemen van deze mensen in onze samenleving zoals ze zijn, met hun mogelijkheden en beperkingen.

Met de campagne kaartten we aan dat het helemaal niet zo logisch is dat mensen met een handicap zelden te zien zijn in de media, op de werkvloer, in het gewoon onderwijs, in de politiek, ... Eén op tien mensen heeft immers een handicap, dan is het toch merkwaardig dat we die verhoudingen niet terug vinden in ons dagelijks leven?

Nieuwsgiering naar meer campagnes of acties van 20 jaar GRIP? Blijf ons volgen!