Een schooljaar begint op 1 september...

Onderwijs Ondersteuning Een schooljaar begint op 1 september...

Op 1 september ging met het nieuwe schooljaar ook het nieuwe model voor ondersteuning voor het M-decreet van start. Eind goed, al goed? Journaliste Kaja Verbeke van Apache liet GRIP, het Steunpunt voor Inclusie, een ouder en het kabinet van minister Crevits hierover aan het woord.

Het systeem staat niet op punt

Apache bericht: "Samen met het nieuwe schooljaar gaat ook een nieuw ondersteuningssysteem voor kinderen met een specifieke zorgnood van start. Alleen, het systeem staat nog niet op punt waardoor heel wat ouders niet weten hoeveel ondersteuning hun kinderen zullen krijgen, en van wie."

Lees het artikel van Apache van 4 september 2017: 'Een schooljaar begint op 1 september, niet op 1 oktober.'

In de sterren geschreven...

In het artikel van Apache komt de bezorgdheid van GRIP aan bod over de slechte timing van het nieuwe ondersteuningsmodel.

Volgens GRIP, de burgerrechtenorganisatie die streeft naar gelijke kansen voor mensen met een handicap, werd het nieuwe ondersteuningsmodel veel te laat gelanceerd. “Het werd pas bekendgemaakt en gelanceerd in juni”, zegt beleidsmedewerker Katrijn Ruts. “Tijdens de verlofperiode was het plots alle hens aan dek om het rond te krijgen. Maar het was onmogelijk. Het stond in de sterren geschreven dat het nieuwe systeem niet klaar zou zijn bij de start van het nieuwe schooljaar.”

GRIP schreef naar aanleiding van 1 september 2017 ook een persbericht. Lees het Persbericht GRIP: 'Inclusief schooljaar start met een handicap'

PAB

Extra ondersteuning via persoonlijke assistentiebudgetten is ook niet geregeld met minister Vandeurzen.

GRIP pleit er niet voor dat het tekort aan ondersteuning binnen onderwijs zou moeten worden opgelost via het PAB. Er zijn wel degelijk veel ondersteuningsnoden die met ondersteuners vanuit onderwijs zouden moeten worden opgevangen. En waar hoogstwaarschijnlijk extra budget zal moeten voor komen vanuit onderwijs.

Even goed zijn er assistentienoden waarop best met eigen persoonlijke assistenten een antwoord kan geboden worden. Dat zijn vaak assistentienoden die zich ook buiten school voordoen. Het is heel belangrijk dat over daarover gesproken wordt tussen beide ministers en met de vertegenwoordigers van de ouders erbij. De toegang tot PAB zit momenteel compleet vast.

Het kan toch niet de bedoeling zijn dat kinderen die buiten onderwijsondersteuning nog extra ondersteuningsnoden hebben in de klas, hiervoor continu op hun ouders, stagiaris, vrijwilligers, enz. moeten doen?

Het kan ook niet de bedoeling zijn dat ouders van kinderen die wel al een PAB hebben, zich verplicht zien het hele PAB te besteden aan onderwijsondersteuning of assistentie voor school terwijl er geen budget meer overblijft voor de assistentie thuis.