Persoonlijke Assistentie 20 jaar: Lies en Hilde

Persoonlijke Assistentie 20 jaar: Lies en Hilde

Precies een maand geleden vierden we de 20ste verjaardag van Persoonlijke Assistentie in Vlaanderen. Lies: “Door persoonlijke assistentie heb ik een leven zoals jij."

Campagne 20 jaar Persoonlijke Assistentie

Op 15 december 2000 keurde de toenmalige Vlaamse Regering het Besluit op het Persoonlijke AssistentieBudget (PAB) goed. Dit is een eigen budget voor ondersteuning zodat personen met een handicap zelf persoonlijke assistentie kunnen organiseren. Persoonlijke assistentie bleek in de afgelopen 20 jaar een van de belangrijkste hefbomen voor inclusie en vrijheid.

Ondertussen werd voor volwassenen met een handicap het PAB vervangen door een Persoonsvolgend Budget (PVB). Maar ook hiermee kan je zelf persoonlijke assistentie organiseren.

Met een reeks persoonlijke getuigenissen zet GRIP in dit verjaardagsjaar persoonlijke assistentie in de kijker. Elke 15de van de maand publiceren we een gesprek met een budgethouder en zijn of haar persoonlijke assistent.

Voor ons tweede duo-interview praatten we met Lies en Hilde.

LIES

Dag Lies. Wat betekent persoonlijke assistentie voor jou?

Persoonlijke assistentie wil voor mij zeggen dat ik een volledig en volwaardig zelfstandig leven kan leiden met mijn matige fysieke beperking. Het betekent dat ik zelfstandig kan wonen, dat ik mijn huishouden kan regelen en dat ik een volwaardige job kan doen. Moest het budget nog iets hoger zijn,  zou ik er ook regelmatig vrije tijd mee kunnen organiseren.

Hoe spendeer je jouw persoonsvolgend budget?

Ik heb 30 uur per week assistentie die mij ondersteunt voor mijn werk. De assistentie wordt ingevuld aan de hand van mijn noden per week. Ik sta heel erg op de flexibiliteit van invullen van de uren aangezien ik een bezige bij ben. Er wordt 4 uur gepoetst in de week, en ik betaal 15 uur een familielid om mijn was en mijn plas te doen en te koken. In de uren dat mijn persoonlijke assistenten komen werken is er geen tijd om hen volwaardig te laten koken. Daarom kookt mijn familielid voor mij en vriest alles in. Zo kunnen mijn assistenten het eten gewoon opwarmen. Occasioneel kan ik iemand betalen voor mijn vrije tijd, maar dit is niet structureel.

Sinds vorig  jaar ondersteunen mijn collega’s mij op donderdag tijdens team-momenten. Bij vergaderingen is mijn collega bijvoorbeeld  schrijftolk, zodanig dat ik de inhoud kan volgen van discussies die vaak te rap gaan. Mijn werkgever gebruikt hiervoor de Vlaamse Ondersteuningspremie. Dit heb ik vorig jaar zo afgesproken met mijn werkgever.

Als ik les geef op donderdag is dat in de vorm van co-teaching. Enkel als het niet lukt met mijn collega’s moet ik een persoonlijke assistent vragen om zaken tijdens mijn les voor te lezen zodat  ik minder moet spreken. Mijn assistent is geen co-teacher, maar leest voor wat ik op voorhand geschreven heb.

Wat betekent dat, co-teaching?

Dat wil zeggen dat iemand mee lesgeeft, dat je elkaar aflost. Omdat ik trager spreek met monotone klanken, is het niet altijd even aangenaam om drie uur aan een stuk naar mij te luisteren. Het spreken is voor mij heel vermoeiend, ik ben doodmoe als ik lang aan een stuk praat. Ik kan het wel, maar achteraf ben ik  totaal uitgeput.

Doe je ook beroep op een verpleegkundige?

Voor Corona deed ik beroep op een zelfstandige verpleegkundige. Maar tijdens de coronaperiode doe ik het zelf.  Het kost mij heel veel moeite, maar ik zie het niet zitten om door iemand gewassen en aangekleed te worden die op dezelfde dag nog 25 andere mensen verzorgt. Ik ben namelijk  risicopatiënt.

Je betaalt geen organisaties voor die verzorging?

Nee, ik zie de voordelen daar niet van. Ik zou graag extra budget krijgen om iemand te kunnen in dienst nemen om mij te wassen en aan te kleden. Dat zou er ook voor zorgen dat het zou kunnen gebeuren op de tijdstippen die ik wil en ik dus niet moet wachten op de verpleegkundige. Het wachten op wanneer de verpleegkundige langs komt, leidt vaak tot grote frustratie want ik moet mijn hulphond elke morgen uitlaten en ik moet op tijd zijn om te beginnen werken.  

Ben je volkomen tevreden over jouw situatie met persoonlijke assistentie?

Wat ik jammer vind, is dat ik mijn assistenten maar aan het minimumloon kan vergoeden. Daardoor kan ik assistenten maar gemiddeld een of twee jaar houden. Dus ik moet altijd opnieuw mensen zoeken, alles uitleggen, elkaar  leren kennen en aanvoelen. Soms klikt het niet en dan moet ik na een maand of twee iemand anders zoeken. Ik heb al veel ervaring met sollicitaties.

Wat vind je belangrijk bij een persoonlijke assistent?

Dat zij oog hebben voor mij. Ik probeer dat dus te weten te komen bij het sollicitatiegesprek. Bij de eerste proef zie ik al heel veel gebeuren. De assistente komt binnen, ik zeg: “Welkom” en ik vraag: “Wil je een glaasje water?”. Je zou zeggen, dat is evident... Ik ga met mijn kandidaat-assistent naar de keuken, ik doe de kast open en zeg dat daar de glazen staan. Dan heb je altijd mensen die voor zichzelf een glas nemen. Er zijn  assistenten die vragen: “Wil jij ook een glaasje water?”. De mensen die vragen of ik ook een glaasje water wil, die hebben een streepje voor. Die hebben de reflex om te zien dat het moeilijk is voor mij.

Dat ze flexibel zijn. Dat is belangrijk omdat ik op mijn vrijheid gesteld ben, ik  veel werk en mij voor veel engageer. Dus ik heb graag iemand die mijn ritme volgt. Bijvoorbeeld als mijn werk niet af is;  ik  moet  geen assistent hebben die om vier uur zegt: “Mijn tijd is om, dus ik vertrek”. Ik verwacht dat ze af en toe bijvoorbeeld langer kunnen blijven, of dat ze ook eens op een ander moment kunnen komen.

Ze moeten op het einde van de sollicitatie een definitie van handicap geven. Dat is een manier om te kijken of mensen al dan niet een meer betuttelende houding hebben. De meeste sollicitanten die hebben gestudeerd geven  een mooie sociale definitie . Maar ik heb er ook al gehad die een puur medische definitie geven en die vliegen er bij mij altijd direct uit. Ze zeggen bijvoorbeeld: “Het is een gebrek” of “Het is iets dat je niet kunt”.

Vind je een diploma wel of niet belangrijk?

Ik vraag altijd een diploma aangezien ik vroeger problemen heb gehad met assistenten die een lager diploma hadden. Ik werk op universitair niveau, dat wil zeggen dat de assistente op dat niveau moet kunnen mee werken. In principe moet ik een assistent hebben die gewoon kan typen en voorlezen, maar het is wel aangenaam om te kunnen werken met iemand die van dezelfde dingen op de hoogte is. Ik werk veel met pas afgestudeerde mensen die bij mij de stiel rond inclusie leren en die dan na een jaar of twee hun eigen weg gaan.

Ik geef zelf veel flexibiliteit. Persoonlijke assistentie is voor mij een stuk geven en nemen. Bijvoorbeeld als de kindjes ziek zijn, dan zeg ik: “Kom dan vandaag niet en een andere keer meer uren.” Soms denk ik dat ik te flexibel ben, dat ik mezelf vergeet. Het moet in evenwicht zijn. Dat is soms wat zoeken. Ik ben er in het verleden al een paar keer op afgeknapt. Doordat ik heel flexibel reageer heb ik de neiging om te veel rekening te houden met de persoonlijke situatie van mensen.

Is het voor jou ook een evenwicht zoeken in wat je kan verwachten van een persoonlijke assistent?

Dat is voor mij gemakkelijker bij een assistent dan bij een familielid. Ik vind het een moeilijke: je betaalt familie, maar hoe streng kan je  zijn voor die persoon? Dat is moeilijk. Als die persoon geen tijd heeft en de was komt veel later aan, dan kan je niet zeggen: “Ik verwacht dat je echt op tijd de was binnenbrengt”.

Waarom kies je toch voor familie?

Omdat het het geheel van mijn assistentiekosten wat drukt. Het familielid doet het voor mij uit persoonlijke betrokkenheid, maar ik kan ook echt iets teruggeven. Normaal gezien op mijn leeftijd moet je dat niet vragen aan familie. Daarom vind ik het ook evident dat ik mijn familie er een vergoeding voor geef. Dat ik niet puur afhankelijk ben van de goodwill van familie.

Wat is de meerwaarde van persoonlijke assistentie voor jou?

Dat ik echt kan kiezen wie mij assisteert en wanneer en hoe en waar en waarvoor. De dag dat ik het zelf niet meer kan organiseren vrees ik  dat ik naar een instelling zal moeten gaan. Dan zou ik nog liever zelfmoord plegen.

Dat is een sterke uitspraak.

Als ik de regie  niet meer zelf kan doen, dan hoeft het niet meer voor mij. Dat is voor mij de grens, tot daar en niet verder. Dan wil ik liever euthanasie, een einde maken aan mijn leven. Iemand zonder beperking wil dat toch ook niet? Wij moeten al zo veel hulp aanvaarden.  Bij bepaalde mensen val ik nog liever dood dan iets te vragen. Maar het is vooral ook de schrik om dan in een instelling te moeten gaan wonen en totaal afhankelijk te zijn van het zorgpersoneel waar ik niet zelf voor gekozen heb. Je gaat toch ook niet samenwonen met gelijk wie? Dit komt voor mij op hetzelfde neer.  

Hoe lang gebruik je al persoonlijke assistentie?

In 2002 kreeg ik mijn eigen ondersteuningsbudget. Toen heette het nog persoonlijke assistentiebudget (PAB). Ik was bij de tweede groep mensen die het kregen. De eerste groep waren kinderen die inclusief onderwijs volgden. De tweede groep waren volwassenen die meegedaan hadden aan het experiment. Bij dat experiment wou men zien hoe dat liep als mensen een eigen budget voor persoonlijke assistentie kregen. Dat werd allemaal geanalyseerd. De mensen werden bevraagd. Ik heb meegedaan door interviews te doen. Tijdens het experiment kreeg ik zelf geen budget, dat kwam later.

Waar woonde je toen?

Ik woonde toen bij mijn ouders. Het experiment liep in de periode   1997-2000.. Ik was toen een twintiger. Ik was op  eigen tempo hard bezig met studeren aan de universiteit. Dat kostte heel veel tijd en energie door mijn handicap. Ik had geen hulp in de week, enkel hulp van mijn vader in het weekend.

En toen kwam het persoonlijke assistentiebudget?

Inderdaad. Het was een goede test of een persoonlijke assistent een meerwaarde was. De eerste drie jaar van mijn opleiding aan de universiteit had ik mijn persoonlijke assistentiebudget nog niet. Ik heb die 3 jaar gespreid over 6 jaar, dus het dubbele van de tijd. Toen ik mijn budget kreeg, kon ik wel voltijds studeren. Normaal gezien ging ik er in totaal tien jaar over doen, maar ik heb de opleiding in 8 jaar kunnen afwerken. Ik heb zelfs mijn thesis in eerste zit kunnen afgeven.

Ik gebruikte al mijn budget toen voor mijn studies. Toen ik afgestudeerd was, heb ik het gebruikt voor werk. Toen ben ik alleen gaan wonen en had ik meer assistentie nodig om mijn huishouden te doen. Ik heb een verhoging aangevraagd van mijn PAB vóórdat ik alleen ging wonen. Dat is geweigerd omdat ik op dat moment niet alleen woonde.

Hoe je nu voldoende budget?

Ja en nee. Ik kan rondkomen. Maar al mijn assistenten werken aan het minimumloon. Moest ik iedereen een volwaardig loon geven  kom ik een heel stuk tekort. Ik zou liever mijn persoonlijke assistenten beter kunnen verlonen en ook anciënniteit uitbetalen. Het budget is ook niet toereikend om in ondersteuning bij vrije tijd te voorzien. Nu ben ik dus voor vrijetijdsactiviteiten meestal afhankelijk van mijn moeder of van vrienden en kennissen.

Ik zou  meer willen gaan wandelen met een strandrolwagen, gaan zwemmen en met de tandem fietsen,  daar geniet ik van. Ik zou ook boeken die ik niet in  de luisterbibliotheek vind, laten voorlezen, naar concerten en theater gaan. Wie weet zou ik er met een camper af en toe op uit kunnen trekken. Ik zou proberen meer te reizen. Ik wil de wereld verkennen, de wereld zien. Maar als ik een assistent mee op reis neem,  moet ik de  reiskosten betalen samen met een dagvergoeding en dat is onbetaalbaar.

Wat als de regering je de helft minder budget zou geven?

Dan zou ik panikeren, want dan zou ik niet kunnen doen wat ik nu doe. Ik zou een andere job moeten zoeken. Ik werk trager dan een collega maar het is nog te doen. Ik word 17 uur betaald maar werk 25 uur om die taken gedaan te krijgen. Als ik geen assistentie zou hebben  zou ik er 38 uur voor moeten werken. Als ik een mail moet schrijven zonder assistentie heb ik daar heel veel tijd voor nodig. Aan een halve pagina typ ik twee uur. Ik ben aan het proberen met spraaktechnologie te werken.  Je  kan  tegen de computer spreken en die typt  dan voor jou. Maar de spraaktechnologie wil mijn stem niet aanvaarden. Ik heb nog geen spraaktechnologie gevonden die het kan doen. Ik heb daarvoor dus persoonlijke assistentie nodig. Ik kan  veel alleen  maar ik heb er veel tijd voor nodig. Dat is een serieuze beperking. Tijdens mijn studies kreeg ik meer gedaan in de weekends, met hulp van mijn vader, dan alleen in de week.

Waar zou je kunnen werken zonder de hulp van persoonlijke assistentie?

Misschien in een maatwerkbedrijf?  Maar ik wil daar niet naartoe. Ik zou nog eerder kiezen om terug bij mijn moeder te gaan wonen en mijn vrijheid op stal te zetten dan mijn job te verlaten. Die heeft  een grote meerwaarde. Als ik geen job heb  heeft mijn leven die meerwaarde niet meer. Mijn job geeft kracht en power aan mijn leven. Ik wil niet de godganse dag voor de tv zitten wachten tot mijn dag voorbij is. Ik werk heel graag en ik zou niet weten wat ik zou aan moeten met al die tijd.

Persoonlijke assistentie stelt jou in staat om zelfstandig te wonen en te werken. Wat doet dat met jou als persoon?

Het geeft mij het gevoel dat ik een gewoon  mens ben, die eigen keuzes kan maken. Het geeft mij mijn waarde als mens. Dat is ongelooflijk wezenlijk. Zonder persoonlijke assistentie zou ik mij totaal anders voelen. Ik zou autonomie kwijt zijn, ik zou minder eigen keuzes kunnen maken en ik zou een stuk eigenwaarde kwijt zijn. Door mijn persoonlijke assistentie zie ik mijn beperking op een heel speciale manier. Ik ben aanhanger van het sociaal model, en ik voel dat ook zo.

Hoe bedoel je?

Ik heb wel mijn beperking maar ik weiger om mij gehandicapt te voelen. En ik hoef mij ook zo niet  te voelen. Want ik heb mijn eigen ondersteuningsbudget en persoonlijke assistentie. Dat maakt dat ik de dingen kan doen zoals iemand anders die kan doen. Waarom moet ik me anders dan iemand anders voelen? Mocht het budget verlaagd worden of verdwijnen dan zou ik mijn beperking pas als een handicap voelen.  Dat zou mijn zelfbeeld naar beneden doen tuimelen. Nu heb ik een leven zoals jij.

HILDE

Dag Hilde. Hoe ervaar jij je job als persoonlijke assistente van Lies?

Ik vind het  een persoonlijke, rustige, aangename, huiselijke job met weinig stress. En als je een goed contact hebt met je werkgever, zoals nu het geval is met Lies, kom je op een punt dat je elkaars leven verrijkt. Dat is het mooiste aan de job. 

Steeds weer zeggen budgethouders dat het belangrijk is dat het ‘goed klikt’. Geldt  dat  voor jou ook?  

Absoluut! Ik zou zelfs durven zeggen dat die 'klik' het allerbelangrijkste is in de job. Je werkt echt in iemands privésfeer. Dat is erg intiem. Ik denk dat een 'klik' en onderling vertrouwen een vereiste zijn voor een goede samenwerking. 

Wat betekent persoonlijke assistent zijn voor jou?

Voor mij betekent persoonlijk assistent zijn een vertrouwensband opbouwen en voor de werkgever doen wat hij of zij vraagt om te doen. Ik probeer me er  van bewust te zijn enkel te doen wat de persoon  vraagt,  niet zelf dingen te gaan overnemen. Intussen is er tussen Lies en mij  een vertrouwensband ontstaan, en weet ik of voel ik  wanneer mijn hulp welkom is. Als ik het niet duidelijk weet, toets ik even af of ze het fijn vindt als ik  help.

Is dat een uitdaging voor jou?

Het is een balanceren tussen eigen initiatief nemen en  niet  overnemen. Je staat als persoonlijk assistente ten dienste van je werkgever. Tegelijk is het van belang authentiek jezelf te zijn in een gelijkwaardige relatie. Wederzijds respect en vertrouwen zijn cruciaal voor mij, omdat we  heel nauw samenwerken in een 1 op 1-relatie, elke dag opnieuw. Voor mij is het belangrijk dat het om een samenwerking gaat. 

Wat motiveert jou in deze job? 

De vriendschap die intussen is ontstaan is voor mij een belangrijke drijfveer om de job voorlopig te blijven doen, het persoonlijk contact, het aspect van geven en nemen, de flexibiliteit. Voor mij is de job helemaal niet stresserend. Het is alsof ik een vriendin ga helpen met haar dagtaken. Bovendien ervaar ik een gelijkwaardige relatie van samenwerking, waarbij ook zeer veel rekening gehouden wordt met mijn persoonlijke situatie. En waarbij ik zelf ook zeer loyaal ben aan mijn werkgever. Dit vraagt enige flexibiliteit van beide partijen. En dat geeft mij veel rust. 

Wat vind je  boeiend aan je job?

Het meest boeiende vind ik om een beetje te kunnen begrijpen hoe het is om in onze maatschappij te leven met een beperking. En me bewust te worden van de mogelijkheden en gaten die er nog zijn voor een meer inclusieve samenleving. 

Er gaat ook wel een wereld voor mij open waar ik voorheen weinig zicht op had: namelijk de leefwereld van mijn werkgever. Ik vind het boeiend om leefwerelden van andere mensen te ontdekken en begrijpen. Ook kan ik me voorstellen dat, als je verschillende jaren persoonlijk assistent bent van dezelfde persoon, dat je echt heel afgestemd geraakt op elkaar, waardoor je als een soort 'tandem' functioneert. Dat je steeds meer je werkgever aanvoelt en daarop kan inspelen.

Wat ervaar jij als nadelen aan je job?

Het grootste nadeel vind ik het zeer lage loon.

Ook het ontbreken van collega's is wel jammer. Mijn werkgever heeft een team waar ze in werkt, maar daar hoor ik niet bij. Ik hou me daar meestal ook op de achtergrond. Dat betekent dat je geen team hebt waarin je van elkaar kan leren, ervaringen kan uitwisselen, ... Ik ben zelf een echte team speler  dus dat mis ik wel.

Is de job van persoonlijk assistent volgens jou voldoende bekend? 

Ik merk dat de job niet zo bekend is. Als ik zeg dat ik persoonlijk assistente ben, is er meestal toch een woordje uitleg nodig. 

Is de job van persoonlijke assistentie voor iedereen weggelegd, denk je?

Dat denk ik niet. Sowieso is er volgens mij geen enkele job die voor iedereen is weggelegd, dus ook niet de job als persoonlijk assistente. De job is vooral  weggelegd, denk ik, voor wie zich graag ten dienste stelt van de persoon voor wie je werkt.

Gerelateerde artikels

Ondersteuning Oproep actie 6 februari Oproep actie 6 februari Actiegroep Recht op Ondersteuning roept op tot actie. 26 jan 2024 / Patrick Vandelanotte Ondersteuning vraag en antwoord: ondersteuning vraag en antwoord: ondersteuning Personen met een handicap hebben recht op voldoende en de juiste ondersteuning voor een menswaardig en onafhankelijk leven en voor volwaardige participatie. Zij hebben het recht om zelf te kiezen wie ... 30 okt 2023 / Marie Aeles Ondersteuning VN-Verdrag Persoonlijke Assistentie 20 jaar: Nadia en Nabil Persoonlijke Assistentie 20 jaar: Nadia en Nabil Nadia Hadad en haar assistent Nabil Barssa reflecteren naar aanleiding van de twintigste verjaardag van het Persoonlijk Assistentiebudget (PAB) over het belang van zelfgestuurde ondersteuning. 15 feb 2021 / Lynn Formesyn Persoonlijke Assistentie 20 jaar: Dominiek en Lana Persoonlijke Assistentie 20 jaar: Dominiek en Lana 15 december 2000: Met het PAB-besluit opende de toenmalige Vlaamse Regering de weg naar vrijheid en inclusie. Dominiek: "Het was voor mij een openbaring." 15 dec 2020 / Katrijn Ruts Aftrap Campagne 20 jaar Persoonlijke Assistentie Aftrap Campagne 20 jaar Persoonlijke Assistentie Voorzitter van GRIP Luc Demarez op 20-jarig bestaan van het PAB: "Persoonlijke assistentie is de weg naar vrijheid... maar nog te onbekend en onbemind" 15 dec 2020 / Katrijn Ruts Ministers laten veertigers, vijftigers en zestigers jaren in rusthuizen zitten. Ministers laten veertigers, vijftigers en zestigers jaren in rusthuizen zitten. Joke (40) en Herman (62) wonen in een woonzorgcentrum omdat ze op de wachtlijst staan voor een PVB. GRIP sprak met hen. 25 nov 2020 / Katrijn Ruts Persoonlijke assistent: over een topjob gesproken Persoonlijke assistent: over een topjob gesproken Met haar budget in de hand kon Gabria (20 jaar) Nena aanwerven. Zij bouwt nu elke dag aan haar eigen leven. 13 okt 2020 / Katrijn Ruts "Onze regeringen moeten recht op ondersteuning respecteren" "Onze regeringen moeten recht op ondersteuning respecteren" Hoe verging het personen met een handicap tijdens het coronabeleid? Daarover ging het deze maand in het Vlaams Parlement. Wat vindt GRIP? 28 sep 2020 / Katrijn Ruts Mensenrechten Ondersteuning Wachtlijsten voor personen met een handicap: een pure schending van de mensenrechten… maar in Vlaanderen is dat geen probleem dat opgelost moet worden Wachtlijsten voor personen met een handicap: een pure schending van de mensenrechten… maar in Vlaanderen is dat geen probleem dat opgelost moet worden We zeggen het bewust laconiek. Er is weer even aandacht voor de wachtlijsten voor zorg en ondersteuning van personen met een handicap. Vorige week kwam dit aan bod in de coronacommissie van het Vlaams ... 23 sep 2020 / Patrick Vandelanotte "Nu kan ik nog van mijn oren maken" "Nu kan ik nog van mijn oren maken" Herman woont noodgedwongen in een woonzorgcentrum omdat zijn persoonsvolgend budget uitblijft. Maar hij laat van zich horen, deze keer op sociaal.net! 03 sep 2020 / Katrijn Ruts Mijn kot, mijn leven: ook voor personen met een handicap Mijn kot, mijn leven: ook voor personen met een handicap Er ontbreekt een puzzelstuk in de gesprekken over de situatie van mensen in een woonrzorgcentrum, schrijven GRIP en ENIL op Knack.be 27 aug 2020 / Katrijn Ruts Open brief voor Maggie De Block: Dringend een toegewijde verpleegkundige gezocht Open brief voor Maggie De Block: Dringend een toegewijde verpleegkundige gezocht Nadia Hadad is mensenrechtenactiviste en strijdt voor het recht op een onafhankelijk leven. 09 jul 2020 / Katrijn Ruts Inkomen Wonen "Plots is er voor alles en nog wat geld, maar niet voor mijn persoonsvolgend budget" "Plots is er voor alles en nog wat geld, maar niet voor mijn persoonsvolgend budget" Herman Hillen (slechts 62 jaar) woont noodgedwongen al bijna 3 jaar in een woonzorgcentrum. Met een eigen ondersteuningsbudget zou hij nochtans zelfstandig kunnen gaan wonen, getuigt hij in Humo. 18 jun 2020 / Katrijn Ruts Minister Beke in De Zevende Dag Minister Beke in De Zevende Dag De uitzending van 8 maart 2020 riep veel bedenkingen op bij GRIP. We bezorgden ze aan De Zevende Dag, Ombudsman Tim Pauwels en de Diversiteitsdienst van de VRT. 11 mrt 2020 / Katrijn Ruts Ondersteuning Word vrijwilliger in het Netwerk Ondersteuningsbeleid Word vrijwilliger in het Netwerk Ondersteuningsbeleid 05 mrt 2020 / Marie Aeles Valentijn: weinig liefde voor eigen regie Valentijn: weinig liefde voor eigen regie 14 februari 2020: De Morgen meldt dat 735 mensen hun persoonsvolgend budget verliezen. GRIP reageert met een lezersbrief. 17 feb 2020 / Katrijn Ruts Eindelijk eerste stappen richting recht op PAB! Eindelijk eerste stappen richting recht op PAB! Gabria (19) zal na 16 jaar wachten haar PAB krijgen. Minister Vandeurzen kent voor het eerst PAB's toe aan de langst wachtende kinderen. 22 mrt 2019 / Katrijn Ruts VN-Verdrag Bedenkingen GRIP bij witte woede Bedenkingen GRIP bij witte woede 22 februari 2019 - de drie vakbonden van de non-profit betogen in Brussel. Ze willen geen persoonsvolgend budget voor kinderen met een handicap. We leggen uit waarom we dit betreuren op www.dewereldmo ... 22 feb 2019 / Katrijn Ruts Laatste kans voor Jo Vandeurzen? Laatste kans voor Jo Vandeurzen? Er komt véél plaats vrij in internaten: ter waarde van 28 miljoen euro. Genoeg om ervoor te zorgen dat geen kind nog langer dan 2 jaar op de wachtlijst staat. Maar heeft hij de politieke moed? 21 feb 2019 / Katrijn Ruts Paul kreeg vleugels door het PAB Paul kreeg vleugels door het PAB Het Nieuwsblad praatte met Hetty en Paul Pasteels. Paul kon dankzij zijn PAB op zichzelf gaan wonen. Hetty legt de link naar de witte woede van 22 februari. 21 feb 2019 / Katrijn Ruts Ondersteuning Wachttijd voor PAB vier keer langer Wachttijd voor PAB vier keer langer ... dan voor een voorziening. Dat is een van de trieste conclusies uit het Jaarverslag Jeugdhulp. 09 okt 2018 / Katrijn Ruts Alle beloftes ten spijt Alle beloftes ten spijt 10 juli 2018, Vlaams Parlement: de persoonsvolgende financiering voor minderjarigen komt er NIET deze legislatuur. Zelfs een engagement om de lang wachtende kinderen hun PAB te geven blijft uit. 12 jul 2018 / Katrijn Ruts Ondersteuning "Wij kunnen niet staken" "Wij kunnen niet staken" Gabria is 18 jaar en wacht al 15 jaar op een PAB. Zij heeft geen grote lobby-organisaties zoals instellingen of vakbonden achter zich. "Als ik in de keuken op de grond ga zitten, heeft enkel mijn doch ... 17 mei 2018 / Katrijn Ruts Ondersteuning Alarm kinderrechten / PAB ! Alarm kinderrechten / PAB ! Crisisvergadering dinsdag 24 april 18u bij GRIP. Kom af, we hebben je nodig! Oproep aan iedereen die bezorgd is over de ellenlange wachttijden voor persoonlijke assistentie voor inclusie van onze kind ... 16 apr 2018 / Katrijn Ruts Ondersteuning PAB-loterij voor kinderen start weer PAB-loterij voor kinderen start weer Binnenkort kunnen kinderen met een dringende ondersteuningsnood hun kans weer wagen. Wint Janneke van Mieke? En wie vertrekt voor een tweede decennium op de wachtlijst? 12 dec 2017 / Katrijn Ruts Onderwijs Ondersteuning Een schooljaar begint op 1 september... Een schooljaar begint op 1 september... Op 1 september ging met het nieuwe schooljaar ook het nieuwe model voor ondersteuning voor het M-decreet van start. Eind goed, al goed? Journaliste Kaja Verbeke van Apache liet GRIP, het Steunpunt voo ... 08 sep 2017 / Katrijn Ruts Onderwijs Ondersteuning Meer PAB's nodig voor inclusief onderwijs Meer PAB's nodig voor inclusief onderwijs Het ontbreken van de toegang tot persoonlijke assistentie zet een rem op de doorbraak van het inclusief onderwijs in Vlaanderen. Minister Crevits en minister Vandeurzen dienen ervoor te zorgen dat er ... 24 aug 2017 / Patrick Vandelanotte Ondersteuning Cijfers jaarverslag jeugdhulp beschamend Cijfers jaarverslag jeugdhulp beschamend Heb je een minderjarig kind met een handicap? Dan is het 6 keer moeilijker om een PAB te krijgen om je kind bij jou te laten opgroeien dan een plaats in internaat of semi-internaat. Dat moet én kàn an ... 22 jul 2017 / Katrijn Ruts Ondersteuning Garandeert vermaatschappelijking van de zorg onze rechten? Garandeert vermaatschappelijking van de zorg onze rechten? Vermaatschappelijking van de zorg, marktwerking, persoonsvolgende financiering: allemaal actuele thema's waar zeer veel om te doen is in de sociale sector en de welzijnssector. Lees de visie van GRIP ... 24 mrt 2017 / Katrijn Ruts Ondersteuning Monique bepaalt zelf Monique bepaalt zelf Het verhaal van Monique Van den Abbeel illustreert dat een PAB geen luxe is maar een opstap naar inclusie. Een interview op sociaal.net 30 jan 2017 / Nancy Lievyns Een realiteitsstage voor Inge Vervotte Een realiteitsstage voor Inge Vervotte Voormalig Vlaams minister van welzijn en huidig grote baas van Emmaüs-groep Inge Vervotte gaf afgelopen weekend een interview in de krant De Morgen. Voor dit interview krijgt ze van GRIP een trofee vo ... 25 jan 2017 / Katrijn Ruts Ondersteuning Juristen kritisch over uitspraak Grondwettelijk Hof PVF-decreet Juristen kritisch over uitspraak Grondwettelijk Hof PVF-decreet In maart 2016 oordeelde het Grondwettelijk Hof dat het decreet persoonsvolgende financiering niet strijdig is met de Grondwet. Twee juristen namen het arrest onder de loep. Resultaat: een artikel in d ... 10 jun 2016 / Katrijn Ruts Ondersteuning Grondwettelijk Hof verwerpt beroep tegen PVF-decreet Grondwettelijk Hof verwerpt beroep tegen PVF-decreet In 2015 stapte vzw Iedereen BeZORGd naar het Grondwettelijk Hof. De oudervereniging vroeg de gedeeltelijke vernietiging van het decreet persoonsvolgende financiering. Het Hof sprak zich hier gisteren ... 18 mrt 2016 / Katrijn Ruts Ondersteuning Eén jaar Bourgeois I: Welzijn Eén jaar Bourgeois I: Welzijn Een dik jaar geleden startte een nieuwe Vlaamse Regering. We bekeken het welzijnsbeleid vanuit een handicap-gelijkekansenbril. 01 dec 2015 / Katrijn Ruts Ondersteuning Korte samenvatting Welzijn na 1 jaar Bourgeois I Korte samenvatting Welzijn na 1 jaar Bourgeois I De Vlaamse Regering werkt onder leiding van Minister Vandeurzen hard aan de uitvoering van het decreet persoonsvolgende financiering dat eind vorige legislatuur gestemd werd. 5 uitvoeringsbesluiten zi ... 01 dec 2015 / Katrijn Ruts Ondersteuning Het Nederlandse PGB Het Nederlandse PGB Jan Troost is een mensenrechtenactivist in Nederland. Hij strijdt al jaren voor het recht op inclusie en zelfbeschikking. Hij vertelt ons hoe het staat met het persoonsgebonden budget in Nederland. 07 sep 2015 / Katrijn Ruts Ondersteuning Kom naar de Freedom Drive 2015 Kom naar de Freedom Drive 2015 Ontmoet gelijkgezinden van over heel Europa, stap mee op voor het recht op een onafhankelijk leven of kom naar de internationale conferentie. Van dinsdag 29 september tot donderdag 1 oktober in Brusse ... 07 sep 2015 / Katrijn Ruts Ondersteuning Persbericht GRIP over procedure Grondwettelijk Hof PVF Persbericht GRIP over procedure Grondwettelijk Hof PVF GRIP steunt procedure bij Grondwettelijk Hof tegen decreet persoonsvolgende financiering. 'Vlaamse overheid moet verantwoordelijkheid opnemen tegenover personen met een handicap' 05 mei 2015 / Katrijn Ruts Ondersteuning PVF-decreet goedgekeurd door meerderheid commissie welzijn PVF-decreet goedgekeurd door meerderheid commissie welzijn Nee, het is geen aprilgrap, maar bittere ernst. Op 1 april keurden de parlementsleden van de regeringspartijen (CD&V, sp.a en N-VA) het decreet persoonsvolgende financiering goed. De parlementsleden v ... 02 apr 2014 / Katrijn Ruts Ondersteuning Nog acties tegen decreet PVF Nog acties tegen decreet PVF GRIP, Nema, Ouders voor Inclusie en Hazo zijn niet de enige die actie voeren tegen het decreet PVF. 14 mrt 2014 / Katrijn Ruts Ondersteuning PVF: 10 bezorgdheden en aanbevelingen PVF: 10 bezorgdheden en aanbevelingen Vanuit de actiegroep RIP PAB PGB protesteren GRIP, HAZO, NEMA en Ouders voor Inclusie tegen het decreet PVF. Ons nieuw beleidsdossier moet de politici duidelijk maken waarom ze het decreet beter niet ... 28 feb 2014 / Katrijn Ruts Ondersteuning Beleefde ontvangst bij partijbureaus voor rouwstoet handicap - Actiegroep RIP PAB PGB vraagt om bezinning Beleefde ontvangst bij partijbureaus voor rouwstoet handicap - Actiegroep RIP PAB PGB vraagt om bezinning Op 24/02/2014 voerden GRIP, Ouders voor Inclusie, HAZO en Nema een symbolische publieke actie over het decreet persoonsvolgende financiering. Lees het persbericht na de actie. 25 feb 2014 / Katrijn Ruts Ondersteuning Actie rouwstoet in de pers Actie rouwstoet in de pers TV, radio, papieren en online pers berichtten over de actie 'RIP ondersteuning & keuzevrijheid' op 24 februari 2014. 25 feb 2014 / Katrijn Ruts Ondersteuning Hoorzittingen PVF in parlement Hoorzittingen PVF in parlement Deze weken buigt  de Commissie welzijn van het Vlaams parlement zich over het decreet persoonsvolgende financiering. Op 25 en 26 februari mochten 10 organisaties uit het middenveld zich uitspreken ove ... 25 feb 2014 / Katrijn Ruts Ondersteuning Rouwstoet bij sp.a, CD&V en N-VA Rouwstoet bij sp.a, CD&V en N-VA Op 25 februari 2014 start in het parlement het debat over het decreet 'persoonsvolgende financiering'. Dat verandert wie recht heeft op ondersteuning en welke ondersteuning men kan krijgen. Volgens GR ... 24 feb 2014 / Katrijn Ruts Ondersteuning Decreet Persoonsvolgende financiering naar parlement Decreet Persoonsvolgende financiering naar parlement Vrijdag 31 januari 2014 keurde de Vlaamse Regering het ontwerpdecreet persoonsvolgende financiering goed. Het decreet is nu klaar om te worden besproken in het Vlaams Parlement. 03 feb 2014 Ondersteuning Kritiek op decreet PVF vanuit Centrum voor gelijkheid van kansen Kritiek op decreet PVF vanuit Centrum voor gelijkheid van kansen De Vlaamse Regering heeft het voorontwerp van decreet over persoonsvolgende financiering een eerste keer "principieel" goedgekeurd. Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding le ... 30 sep 2013 / Katrijn Ruts Ondersteuning Reactie GRIP op conceptnota PVF Reactie GRIP op conceptnota PVF Op 15 mei 2013 maakte Vlaams Minister van Welzijn Jo Vandeurzen de conceptnota persoonsvolgende financiering bekend. 15 jul 2013 Ondersteuning Minister Vandeurzen over PVF in Commissie Welzijn Minister Vandeurzen over PVF in Commissie Welzijn Op 2 juli debatteerde de Commissie Welzijn van het Vlaams Parlement over de conceptnota persoonsvolgende financiering (PVF). Minister Vandeurzen wil met PVF het hele ondersteuningsbeleid voor personen ... 12 jul 2013 / Katrijn Ruts Ondersteuning Minister Vandeurzen hervormt Minister Vandeurzen hervormt Dit voorjaar werkt Minister van Welzijn Jo Vandeurzen de toekomstige financieringswijze van de ondersteuning van personen met een handicap uit. GRIP zette 10 aandachtspunten voor de toekomstige financ ... 22 feb 2013 / Katrijn Ruts
Verberg submenu