Rouwstoet bij sp.a, CD&V en N-VA
Op 25 februari 2014 start in het parlement het debat over het decreet 'persoonsvolgende financiering'. Dat verandert wie recht heeft op ondersteuning en welke ondersteuning men kan krijgen. Volgens GRIP, HAZO, Ouders voor Inclusie en NEMA is het een stap achteruit. Als de 'actiegroep RIP PAB PGB' ondernemen zij op 24 februari een symbolische actie. Lees verder voor het persbericht.
Voor het decreet en de behandeling in het parlement, klik hier
PERSBERICHT: " Rouwstoet personen met een handicap bij sp.a, CD&V en N-VA"
Actiegroep warmt parlementair debat op
24/02/2014 - Morgen en overmorgen start in het Vlaams Parlement het debat over het ontwerpdecreet persoonsvolgende financiering (PVF). Dit verandert wie recht heeft op ondersteuning en welke ondersteuning men kan krijgen. Geen stap vooruit, maar 14 jaar terug in de tijd, stellen een aantal verenigingen van personen met een handicap. In een symbolische rouwstoet trekken zij deze voormiddag langs de partijbureaus van de Vlaamse meerderheidspartijen in Brussel.
'RIP ondersteuning & keuzevrijheid'
Het recht op ondersteuning van personen met een handicap wordt zelfs nog beperkter en de keuzevrijheid zal achteruit gaan, is de conclusie van de vzw's GRIP, HAZO, Ouders voor Inclusie en NEMA. Woordvoerder Luc Demarez: "Vlaanderen heeft al een goede regelgeving om inclusie, zelfsturing en ondersteuning op maat mogelijk te maken. Die moet men verder uitbouwen, niet weggooien."
"De wachtlijsten zijn een schandvlek voor Vlaanderen. Daarom moeten er meer middelen komen. Maar dit decreet zal die wachtlijsten niet wegwerken. Hoogstens zullen de wachtlijsten misschien inkrimpen, omdat sommige mensen minder recht op ondersteuning hebben vanuit het VAPH. Maar daardoor verdwijnen de noden van mensen niet. Wij vragen dan ook aan de politici dat zij dit decreet niet goedkeuren. Wij zullen deze mening morgen ook in de hoorzitting van de Commissie Welzijn inbrengen."
Overheid trekt zich terug
Demarez: "Het decreet heeft een fout uitgangspunt: mensen moeten meer terugvallen op familie, vrienden en vrijwilligers. Ook verwacht men dat de gewone welzijnsdiensten veel noden wel zullen oplossen. Men noemt dit 'vermaatschappelijking van de zorg'. Maar die verwachtingen zijn niet realistisch. Gezinnen doen nu al heel veel. De gewone welzijnsdiensten kunnen voor veel mensen geen ondersteuning op maat geven. Wij willen wel een leven in de samenleving, maar willen niet afhankelijker worden van ons netwerk en diensten. Bovendien vergeet men dat personen met een handicap ook iets kunnen teruggeven aan de samenleving. Mits ze de juiste ondersteuning krijgen om naar een gewone school te gaan, te werken, zich te engageren in de buurt, etc."
Lege doos?
De overheid zegt dat mensen met een ondersteuningsnood in een eerste trap een BOB (basisondersteuningsbudget) kunnen aanvragen. Dit is een forfaitair bedrag om hun ondersteuning te betalen. Problematisch is dat dit voor iedereen hetzelfde is en dus niet op maat van de individuele behoeften. Dat is geen efficiënt beleid. Bovendien hoeft de persoon niet te verantwoorden wat hij er mee doet. De volgende regering beslist hoe hoog dat budget zal zijn. Het is dus momenteel absoluut onduidelijk wat mensen met hun BOB zullen kunnen betalen en wat ze uit eigen zak zullen moeten bijleggen", aldus Demarez.
Extra drempels
"Wie meer nodig heeft dan een BOB heeft nog altijd geen perspectief. Het decreet zegt dat die mensen bij de tweede trap – het VAPH- terechtkunnen. Maar wie een sterk netwerk heeft, zal minder recht hebben op een budget, of een lager budget krijgen", weet Luc Demarez. Tegen 2020 wordt zorggarantie voor de mensen met de grootste ondersteuningsnood beloofd. Het decreet verankert de regionale prioriteitencommissies die momenteel de schaarste moeten verdelen. Volgens de verenigingen is dit een duidelijk teken dat zelfs na 2020 mensen met een nood niet zonder meer ondersteuning zullen krijgen.
Demarez: "Iedereen die niet die 'grootste ondersteuningsnood' heeft, blijft in de eerste trap zitten: thuis met een BOB dat niet voldoet om hun noden te dekken. Daarom pleiten wij voor één systeem met heel lage individuele budgetten tot heel hoge, naargelang de individuele ondersteuningsnood. Geen fort VAPH voor wie steun heeft van vrienden en familie, maar een brede toegangspoort."
Gewoon partner zijn, geen afhankelijke zorgbehoevende
De verenigingen verwachten dat uiteindelijk de druk op gezinnen nog zal verhogen. Maar ook familieleden van personen met een handicap hebben recht op een eigen leven, stellen zij. Ook zullen mensen met een handicap voor hun dagelijkse ondersteuningsbehoeften afhankelijker worden van familie, vrienden, kennissen, collega's. Luc Demarez: "Dat is doenbaar voor even, maar niet voor een leven lang!
Bovendien hebben wij hebben recht op gewone sociale relaties. En willen wij niet constant hulp vragen. Sommige mensen zeggen: 'Toen ik mijn persoonlijke assistentiebudget (PAB) kreeg, werd mijn vrouw weer mijn vrouw', of: 'Ik kan nu loskomen van mijn ouders nu ik niet meer zoveel van hen afhankelijk ben voor mijn ondersteuning'. Of sommige ouders: 'eindelijk konden we weer wat meer tijd aan onze andere kinderen besteden'. Dat zegt toch genoeg?"
Zelf beslissen
De verenigingen hekelen dat het nieuwe decreet de huidige systemen van persoonlijke assistentiebudget (PAB) en persoonsgebonden budget (PGB) vervangt. PAB en PGB openden een wereld van vrijheid voor een paar duizend personen met een handicap en hun gezinnen. Met een PAB (Persoonlijke AssistentieBudget) of een PGB (PersoonsGebonden Budget) kan de persoon met een handicap zelf persoonlijke assistenten aanwerven voor zijn ondersteuning. Hij huurt in wie hij wil, waarvoor hij wil, wanneer hij wil en waar hij wil, het is dus een zeer flexibel systeem. Geen dienst heeft er iets over te zeggen.
Ook inkopen bij gewone welzijnsdiensten, werken met interimbureaus, inkopen bij zelfstandigen, vrijwilligersvergoedingen, dienstencheques, etc zijn echter mogelijk. Door die brede bestedingsvrijheid kan de persoon precies die ondersteuning krijgen die nodig is. De persoon zet zijn budget zelf op de meest efficiënte wijze in. De budgethouder moet terecht alle uitgaven met het PAB verantwoorden. De PABs en PGBs kosten momenteel ook minder dan zorg uit een voorziening in het huidige systeem.
Wat kopen wij met verkiezingsbeloftes?
Luc Demarez: "De minister belooft dat de verworvenheden van het PAB en PGB behouden blijven, maar verankert dit niet in het decreet. Wat je met je 'cash budget' zal kunnen doen, wordt pas later vastgelegd, in de uitvoeringsbesluiten, door de volgende regering. Sowieso wordt wie hoeveel recht heeft op zo'n budget beperkt ten opzichte van vandaag."
Dit is een kaderdecreet. Daar kan niet alles in staan. Het is aan de politieke partijen om de komende maanden duidelijk te maken hoe ze PVF willen invullen, zegt minister Vandeurzen.
Maar daar zijn de verenigingen het niet mee eens. "Zelfs een kaderdecreet moet voldoende richting geven. Essentiële richtlijnen zoals de mogelijkheid op persoonlijke assistentie moeten bij decreet verankerd blijven. Op die manier kan men vermijden dat het bij de uitvoeringsbesluiten nog alle kanten kan uitgaan.
Wat kopen wij met verkiezingsbeloftes? Wij zijn niet naïef. Wij willen zekerheid dat wij ons huidige leven kunnen verder zetten. En dat mensen die nog niet de ondersteuning hebben die ze nodig hebben, die in de toekomst zullen krijgen. Daarom mag de huidige goede regelgeving niet afgeschaft worden", besluit Luc Demarez.
www.rip-pab-pgb.be (de website van de actiegroep is niet meer actief)
Praktisch:
Het parcours van de rouwstoet:
- 10.30u - 10.55u : sp.a, Grasmarkt 105
- 11.30u - 11.55u : CD&V, Wetstraat 89
- 12.20u – 12.55u : N-VA, Koningsstraat 47
- 13u – 14u: Huis van Gelijke Kansen, Koningsstraat 136 (tegenover N-VA): gelegenheid tot interviews binnen, broodje en drank.
Woordvoerder: Luc Demarez, directeur HAZO en PAB-houder, ter plaatse aanwezig, 0475/ 83.75.82
Getuigen vanuit een persoonlijke situatie: via Katrijn Ruts 0499/ 62.27.39