De woelige weg naar zelfstandig wonen
GRIP-collega Ans Janssens (27) getuigt over hoe woelig de weg naar een eigen woonst verloopt, ook al vindt ze zichzelf nog behoren tot de gelukzakken.
Het recht op zelfstandig wonen zit verankerd in de mensenrechten. Ook wie leeft met een handicap zou in een ideale wereld toegang moeten hebben tot een eigen thuis, een plek waar je graag woont, je veilig en wel voelt en waarbinnen je, met de juiste omkadering, zelf kan bepalen hoe je zou willen leven. Dat de theorie vaak nog veel mooier klinkt dan de realiteit, toont ook het verhaal van Ans
We ontmoeten elkaar in Aartselaar, in het huis van Ans’ moeder, waar ze sinds het losbarsten van de pandemie noodgedwongen opnieuw moest gaan wonen. De coronaregels vielen namelijk niet te rijmen met verblijven in haar huurappartement in centrum Antwerpen, waar gemiddeld vijftien verschillende persoonlijke assistenten, zorg- en hulpverleners per week langskomen. Ze vond haar stekje in januari 2020 en heeft dus in totaal amper een goede maand kunnen proeven van een eigen woonst.
Lees haar verhaal op De Wereld Morgen