Jonathan maakt zich zorgen over zijn diploma secundair onderwijs

Onderwijs

Jonathan is 16 jaar en zit in het tweede middelbaar van het gewoon onderwijs. Hij volgt een Individueel Aangepast Curriculum en heeft verslag type 4. Hij vertelt zelf zijn verhaal over zijn zoektocht naar een school die hem wil helpen zich ten volle te ontplooien en de onzekerheden die daaraan vasthangen.

Jonathan: Als kleutertje zat ik in het gewoon onderwijs maar tijdens de laatste kleuterklas gaven de leerkrachten aan dat ik niet meer verder kon in het gewoon lager onderwijs. Er werd besloten dat ik beter af was in het buitengewoon lager onderwijs type 4. Van deze verandering herinner ik me niet zoveel meer. Wat ik me wel nog herinner is dat ik om 7 uur ‘s morgens werd opgehaald door de schoolbus en pas rond 18 uur ‘s avonds terug thuis was. Ik herinner me dat ik dit niet aangenaam vond.

Na 4 jaar in type 4 vonden de leerkrachten dat ik daar toch niet op mijn plaats zat omdat ik autisme heb. Misschien zou ik toch beter passen in type 1 (leerlingen met een matige verstandelijke beperking nu type basisaanbod) met een auti-werking? Ik heb maar 2 trimesters les gevolgd in die school omdat ik er ontzettend gepest werd. Er werd besloten dat ik mijn 5de leerjaar zou afmaken in de school voor buitengewoon onderwijs type 4 en daar ook mijn 6de leerjaar zou volgen.

Tijdens het 6de leerjaar vertelden de leerkrachten aan mijn ouders dat ik in het secundair onderwijs best les zou volgen in het buitengewoon onderwijs OV1. Maar ik vertelde aan iedereen die het wilde horen dat ik landbouw wilde doen. Die opleiding hebben ze niet in het buitengewoon onderwijs. Ik wilde kost wat kost landbouw doen.

Samen met mijn ouders zijn we op zoek gegaan naar een school waar ze dit aanbieden. Na veel gesprekken heb ik een school gevonden waar ik landbouw mocht volgen in het beroeps. Na het 2de jaar bleek dat de praktijk te zwaar werd. Wat nu?

We zijn met verschillende scholen gaan praten en de zoektocht begon opnieuw. Maar behalve het buitengewoon secundair onderwijs OV1 had ik geen enkele keuze. Ik was op geen enkele school voor gewoon onderwijs welkom.

Tijdens de eerste weken in het buitengewoon secundair onderwijs OV1 wist ik het onmiddellijk: dit is niets voor mij. De toekomst die ze me daar voorspiegelden was heel deprimerend en stemde totaal niet overeen met mijn talenten en ambities … Ik werd daar gek. Het was echt geen fijne tijd. Ik moest daar weg! Ik nam zelf contact op met het Steunpunt voor Inclusie met de vraag om me te helpen zoeken naar een school voor gewoon onderwijs waar ik welkom was.

Het was niet eenvoudig maar we hebben er één gevonden. Mijn huidige school stond open voor mij maar ik moest wel opnieuw starten in het eerste middelbaar. Dat had ik ervoor over.

Ik heb een Individueel Aangepast Curriculum (IAC) en volg alle lessen in het ASO behalve Nederlands, Frans en lichamelijke opvoeding. Voor al de andere
vakken leg ik toetsen en examens af zoals alle andere leerlingen en behaal ik mooie resultaten. Toch zal ik op het einde van het middelbaar geen diploma behalen zoals mijn klasgenoten en vrienden. Dat houdt me nu al bezig.

Ok, ik heb moeilijkheden met lezen. Dat vraagt enorm veel inspanningen van mij en lange woorden lukken niet zo goed. Hiervoor gebruik ik voorleessoftware en leg ik toetsen en examens mondeling af want ik heb ook dyslexie. Ik kan me mondeling perfect uitdrukken en ben een spraakwaterval. Kan ik dan de eindtermen van Nederlands niet halen mits enige aanpassing? Ik behaal ze wel voor Engels.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat het veel moeilijker zou zijn zonder de extra ondersteuning van 2u per week vanuit het buitengewoon onderwijs en een vrijwilliger, betaald door mijn ouders, die me 1 uur per week ondersteunt. Misschien zou ik wel de eindtermen van de lessen Nederlands en Frans kunnen behalen indien ik nog meer ondersteuning zou hebben. Ik wacht al bijvoorbeeld 11 jaar op mijn persoonlijk assistentiebudget (PAB). Deze PAB zou ik kunnen inzetten om tijdens de lessen voor mij te noteren en om samen mijn lessen te studeren. Nu doe ik vooral beroep op technologie en mijn mama om te studeren. Maar mijn mama is mijn mama en niet mijn assistent.

Na het middelbaar zou ik graag verder studeren. Maar omdat ik een IAC volg is dat nog heel onzeker. Ik ben gefascineerd door ogen en brillen en zou graag opticien worden. Zal ik deze studie kunnen aanvatten met enkel een oplijsting van behaalde doelstellingen/eindtermen? Waarom krijg ik geen deelcertificaten van de vakken waarvoor ik de eindtermen heb behaald? Misschien krijg ik dan gemakkelijker toegang tot het hoger onderwijs.

In het buitengewoon secundair onderwijs zat ik in opleidingsvorm 1 (OV1)¹. Ik werd daar voorbereid voor dagbesteding, ten hoogste vrijwilligerswerk. Maar ik wil geen dagbesteding of vrijwilligerswerk doen. Ik wil echt werk: betaald werk op de gewone arbeidsmarkt. Waarom? Omdat dit belangrijk is voor mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde. Het extra centje is leuk meegenomen maar niet het belangrijkste voor mij.

Ik ben nog maar 16 jaar maar heb al heel veel moeten vechten voor de dingen dat ik echt wil. Als ik iets bereikt heb, ben ik steeds heel tevreden maar tegelijkertijd heel voorzichtig: hoelang zal dit blijven duren? Ik werk even hard voor alles als mijn leeftijdsgenoten maar ik krijg niet altijd waar ik recht op heb. Momenteel zijn mijn grootste bekommernissen: Kan ik mijn middelbaar afmaken in het gewoon onderwijs? En wat na het middelbaar? Begrijp me zeker niet verkeerd: ik ben heel blij met de kansen die ik krijg in het gewoon onderwijs maar niemand van mijn leeftijd zou zo moeten vechten voor wat hij wil en wakker liggen over zijn toekomst.

¹ Opleidingsvorm 1 is gericht op maatschappelijk functioneren en participeren in een omgeving waar ondersteuning voorzien is. Dit onderwijs geeft de leerling een sociale vorming die leidt naar integratie in een beschermd leef- en/of werkmilieu.