Rechters nodig om het recht op ondersteuning te beschermen

Eerste reactie van GRIP op de uitspraak van het arbeidshof in Gent over de verlaging van PVF budgetten

Het arbeidshof in Gent oordeelt in beroep dat de Vlaamse overheid ten onrechte het PVF-budget heeft teruggeschroefd. Deze uitspraak slaat op een tachtigtal volwassenen die naar de rechtbank zijn gestapt. Maar op zich werden 10.000 budgetten verlaagd. En op zich is dit slechts een onderdeel van het huidige beleid van minister Beke, dat neerkomt op een beheersing van de schaarste. GRIP stelt de vraag: waarom zijn er rechters nodig om het recht op ondersteuning te beschermen? Wordt het niet tijd dat de Vlaamse regering zijn werk eens grondig overdoet? Tijd voor een echt recht op ondersteuning in plaats van een beheersing van de schaarste?

Juridische actie nodig om het recht op ondersteuning te bekomen

GRIP is tevreden met deze uitspraak. Hier ziet GRIP een versterking van wat reeds jarenlang haar strijdpunt is als mensenrechtenorganisatie van personen met een handicap: het recht op ondersteuning. Dit recht op ondersteuning is vastgelegd in het VN-Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap en sinds vorig jaar ook in het artikel 23 van de Belgische grondwet. Maar het Vlaams beleid schiet schromelijk tekort om dit recht op ondersteuning waar te maken. Het beleid van de voorbije jaren is ondermaats en kan samengevat worden als ‘beheersing van de schaarste’. Dit ondermaats beleid en de zwakke opstelling van alle betrokken politieke partijen noodzaakt personen met een handicap om juridische actie te ondernemen.

PVF decreet is ondermaats

Wat gebeurde er de voorbije jaren? Er werd een ondermaats budget voorzien voor de zorg en ondersteuning van mensen met een handicap. En dan gaat men ook nog constant sleutelen aan de regels om die schaarse middelen te beheersen of te herverdelen. Terecht heeft het arbeidshof in Gent geoordeeld dat de Vlaamse regering hier onder de lat gaat. Probleem is dat het decreet dat deze lat zou moeten vastleggen, het PVF-decreet, ondermaats is. Dit decreet laat een te grote marge om dit recht op ondersteuning uit te werken omdat het aan de Vlaamse regering geen maatstaf meegeeft voor het recht op ondersteuning en de financiële middelen die moeten worden voorzien. Vandaar dat er dan rechters nodig zijn om die norm te bewaken.

Ook GRIP onderneemt juridische stappen

GRIP stapte zelf ook naar de Raad van State om een ander onderdeel van het beleid van de Vlaamse regering aan te vechten, met name de zogenaamde 'actualisering' van persoonsvolgende budgetten. We wachten nu de uitspraak van de Raad van State af, maar hopen natuurlijk dat de Raad van State evenzeer als het arbeidshof in Gent hier ten gronde de rechten van personen met een handicap zal beschermen.

Meer info hierover lees je in het artikel Op naar de hoorzitting bij de Raad van State!

Dit is geen kwestie van centen, maar een kwestie van mensenrechten

GRIP roept op om te stoppen met rondjes draaien en zo snel als mogelijk een stevige decretale basis te voorzien voor het recht op ondersteuning. Het gaat hier niet zomaar om “meer geld voor personen met een handicap”. Het gaat hier om het fundamenteel recht op ondersteuning van mensen met een handicap. De politiekers die mensenrechten van personen met een handicap serieus nemen, moeten nu opstaan en de zwarte bladzijde van de wachtlijsten omslaan.

Lees meer over de wachtlijsten en het recht op ondersteuning in artikel: Wachtlijsten voor personen met een handicap: een pure schending van de mensenrechten… maar in Vlaanderen is dat geen probleem dat opgelost moet worden